راهنمای سیم کشی اترنت خانگی: نحوه ایجاد یک شبکه خانگی سیمی
هنگام نقل مکان به یک خانه جدید، اکثر مردم احتمالاً Wi-Fi را برای دریافت شبکه انتخاب می کنند زیرا کابل کشی در خانه بسیار پیچیده است و اتاق را به هم می زند. اما شبکه سیمی برای دسترسی به اینترنت، اشتراک گذاری فایل، پخش رسانه، بازی آنلاین و موارد دیگر سریعتر و ایمن تر است. بنابراین در مقایسه، شبکه سیمی بهتر از بی سیم است.
نکاتی که قبل از سیم کشی اترنت خانگی باید بدانید
اساس شبکه خانگی سیمی شما اترنت خواهد بود. اکثر رایانه‌ها در حال حاضر مجهز به آداپتور اترنت هستند – این سوراخ مربعی شکل است که کابل‌های اترنت را می‌پذیرد.
برای سیم کشی کابل اترنت، اتصال پهنای باند معمولا با کابل، DSL یا چیز دیگری است که از طریق نوعی دستگاه که معمولاً مودم نامیده می شود انجام می شود. وظیفه مودم تبدیل سیگنال پهنای باند به اترنت است. شما اترنت را از مودم پهنای باند خود به یک روتر پهنای باند متصل خواهید کرد. روتر، همانطور که از نامش پیداست، برای “مسیریابی” اطلاعات بین رایانه های موجود در شبکه خانگی شما و اتصال شبکه به اینترنت استفاده می شود. هر یک از رایانه های شما یک آداپتور اترنت دارد. یک کابل اترنت از هر کامپیوتر به روتر وصل می شود و کابل دیگری روتر را به مودم متصل می کند.
کدام کابل شبکه اترنت را برای سیم کشی اترنت خانگی خود باید انتخاب کنید؟
از قسمت بالا می دانیم که اتصال شبکه سیمی خانگی مبتنی بر کابل اترنت است، در مرحله بعد باید تصمیم بگیرید که از چه نوع کابلی می خواهید استفاده کنید.
کابل اترنت شبکه Cat6 ,Cat5e یا Cat7
کابل‌های اترنت Cat5e، Cat6، Cat7 وجود دارد که در میان آنها کابل Cat6 به دلیل سرعت بیشتر و قیمت ارزان‌تر در مقایسه با کابل‌های Cat5e و Cat7 توصیه می‌شود. سیم کشی خانه شما زمان بر است و همیشه بهتر است این کار را همان بار اول درست انجام دهید. پیشنهاد می شود برای جلوگیری از هدر رفتن کابل، طول کابل را قبل از خرید محاسبه کنید و همیشه به میزان نیازتان کابل تهیه کنید.
کابل اترنت UTP یا STP
اگر تصمیم خود را در مورد کابل گرفته اید، باید در نظر بگیرید که به کدام نوع کابل نیاز دارید -UTP یا STP؟ UTP مخفف زوج به هم تابیده بدون شیلد است در حالی که STP مخفف زوج به هم تابیده شیلددار است. STP بسیار گران‌تر است، زیرا یک لایه محافظ در قسمت بیرونی کابل‌ها اضافه می‌کند. برای استفاده خانگی، بدون شیلد مناسب است.
راهنمای سیم کشی اترنت خانگی: چگونه یک شبکه خانگی سیمی راه اندازی کنیم؟
اکنون که در مورد نوع کابل اترنت که استفاده می کنید تصمیم گرفته اید، باید بدانید که چگونه آنها را سیم کشی کنید. معمولاً این کار شامل نصب پریز دیواری، کابل کشی و اتصال کابل ها به جک می باشد. قبل از نصب، باید بررسی کنید که تمام تجهیزات لازم برای انجام کار را دارید، به این ترتیب مجبور نخواهید بود در وسط کار متوقف شوید. ابزارهای اساسی برای مرجع شما در جدول زیر فهرست شده است.
نصب پریز دیواری
به طرح خود نگاه کنید و محل نصب پریز دیواری را پیدا کنید. ابتدا اندازه پریز دیواری را اندازه بگیرید. سپس خطوط را روی دیوار بکشید تا برای بریدن سوراخ آماده شوید. مرحله بعدی بریدن سوراخ است.
نصب کابل شبکه
قبل از اجرای کابل خود، اندازه گیری کنید تا ببینید به چه مقدار کابل برای اجرا نیاز دارید. می‌توانید از روی پلان‌های طبقات اندازه‌گیری کنید، یکی را اجرا کنید، و غیره. اگر از اتاق توزیع به هر اتاق یک کابل می‌کشید، به آرامی آن را بیرون کشیده و کابل دیگر را مانند آن اجرا کنید. سپس مسیر را در دیوارها باز کرده و سوراخ کنید. هنگامی که سوراخ ها را دریل کردید، می توانید کابل را بندازید و مطمئن شوید که کابل اضافی در دیوار گیر نکرده است. پس از آن، می توانید کابل ها را در دو انتها برچسب بزنید و طول کابل را دقیق اندازه گیری کنید.
کابل را به جک ها وصل کنید
حالا باید کابل ها را سیم کشی کنید. حدود یک اینچ از ژاکت بیرونی کابل را بردارید و سیم ها را به داخل جک کیستون فشار دهید تا با کد رنگ مشخص شده روی آن مطابقت داشته باشد (استانداردهای T568A یا T568B). کابل ها را به جک های کیستون (یا پچ پنل) با ابزار پانچ پایین بکشید. پس از اتصال همه کابل ها، می توانید جک ها را در پریز دیواری فشار دهید. در نهایت، پریز دیواری را با پیچ روی دیوار ثابت کنید.
شبکه خانگی سیمی خود را آزمایش کنید
پس از سیم کشی همه کابل ها، شبکه را با تستر کابل شبکه تست کنید. اگر LED روی تستر روشن شود، به این معنی است شبکه بدرستی وصل شده است. در غیر این صورت باید فرایند انجام کار را مجدد بررسی کنید.
مزایا و معایب شبکه خانگی سیمی
مزایای شبکه‌های سیمی برای کاربران خانگی عبارتند از:
- پایداری آنها زیاد است.
- مشکل امنیتی خاصی آنها را تهدید نمی‌کند.
- به کاربران اجازه می‌دهند به سرعتی در محدود ۱۰۰ مگابیت تا ۱۰ گیگابیت بر ثانیه دست پیدا کنند.
معایب شبکه‌های سیمی عبارت است از:
- عدم وجود درگاه اترنت روی برخی از تجهیزات مثل تبلت‌ها و گوشی‌های هوشمند است.
- پیکربندی نسبتا پیچیده و وابستگی به کابل‌ها است.
- این تجهیزات مرکزی باید در نزدیکی پریزهای برق قرار داشته باشند در غیر این صورت برای تامین برق آنها باید جداگانه سیم‌کشی کنید یا از تجهیزات PoE استفاده کنید که هزینه‌ها را افزایش می‌دهند و دردسرهای خاص خود را دارند.
- گزینه مناسبی برای اتصال لپ تاپ‌ها و دستگاه‌های سیار به شمار نمی‌روند.